9.6.2018 01:03:49
Sahip oldukların tükense bir bir
Kendini yorup da üzülme gönül
Mevla mutlak kerim, bir daha verir
Kanlı yaş döküp de süzülme gönül
Ne kadar acısan az gelir sana
Teselli faydasız söz gelir sana
Rüzgar esse yakar, köz gelir sana
Kum gibi dağılıp yazılma gönül
Herkesin çilesi kendince çok zor
Unutma beterin de beteri var
Sabır ve duayla yaraların sar
Derdi yüklenip de ezilme gönül
Mutsuz hissettiğin her bir anında
Izdırap kor olup tütse canında
Bil ki sevdiklerin her an yanında
Bir köşeye geçip büzülme gönül
Her gün darbe alsan sağlam yapına
Kilitler vuruldu sansan kapına
Umutla bağlan gel, Rahman ipine
Gönülden kenetlen çözülme gönül
Ayşegül Bahçeci
07.06.2018
Ankara
