YÜREĞİME AŞKLAR DOĞUR

madem ki tükeniyoruz
madem ki zaman sınırlı yar

ütopik düşlerden firar etsem
ve sana gelsem
sen sıcacık sevdalar doğursan yüreğinden yüreğime
ellerimi kavrayarak

göz göze geldiğimiz anlarda
perçinleyerek dudaklarımıza asi gülüşleri
aşalım iyot kokulu denizleri
girerek şah damarımızdan içeri
yere göğe sığmadan
çoğaltalım aşkı

en karanlık, en kuytu gecelerde bile
ürkek bir bebek misali
yalnızlıktan uzak yaslayarak göğsüme başını
bekleyelim ay’ın şavkını
ve anlatalım aşkın acımasızlığını

sol yanımız üşürse yokluğumuza
temkinli iyimserlikle sokuluruz ısıtmak için bir birimizi

kanamalı suslara mahkum etmeden kaderimizi
kaldıralım aramıza örülmüş çelikten perdeleri
başkaldırarak aşka ahrazlara nadanlara
her lehçeden haykıralım birbirimizi sevdiğimizi
ve yolumuz hazana düşmeden
kesmeden ayazlar soluğumuzu
hadi kavra elimi
yüreğinden yüreğime aşklar doğur
severek çoğaltalım bir birimizi

Efkan ÖTGÜN
[ italik ]