_ KÖYÜMÜZE GERİ DÖNELİM HANIM _

Çocuklar büyüdü bizde yaşlandık
Biz bizin kıymetin bilelim Hanım
Yıllar yılı metropolden usandık
Derin hülyalara dalalım Hanım

Dertler bizi lokma eyledi yedi
Doğuştan sizlerin kaderi dedi
Kahpe felek bir gün yüze gülmedi
Köyde açtık köyde solalım Hanım

Tek köktür ağaçlar dal ayrı ayrı
Düzensiz düzenden usandım gayrı
Tarlada ot olsun sürelim çayrı
Bahçeye gidelim gelelim Hanım

Cennet olur bize bahçeler bağlar
Darda kalır isek el verir dağlar
Ağlarsa bizlere anamız ağlar
Varıp göz yaşını silelim Hanım

Memleketten uzak atadan ayrı
Yarım asır geçti yoruldum gayrı
Doğduğumuz köyler başka apayrı
Diz dize göz göze olalım Hanım

Yıllardır içimde gizli bir yara
Hep sana sarıldım düştüce dara
Gönül zenginiyiz cüzdan fukara
Gönülden gönüle dolalım Hanım

Bunca yıl yanımda durdun ya yeter
Her gün hatırımı sordunya yeter
Resul'a üç evlat verdin ya yeter
Vakit geldiğinde ölelim Hanım

22 / 05 / 2018
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman
Fotoğraf Arşivimden