Şiirlerden ve çiçeklerden topluyorum maviyi
Karıncalar ekmek kırıntılarını yuvalarına taşırken
Dilimin ucunda umut türküsü



Ben hep buralarda
Bir yangının başladığı topraklarda
Çırılçıplak tarihin sayfalarına not ediyorum kalbi
Yüreği ağzında bir çocuk gibi bekleyip
Her defasında yalnız ve senli
Düşler kuruyorum
Alnımda kırkların kaderi
Kalbimin kelebeklerince ömre iyi bakıyorum
Atılan her parça beynime göğü doldururken..
Üstelik üşümesin diye elleri acının
Sarışın baharlar düşüyorum ruha
Kuşlar ve çocuklar usulca iniyorlar
Vaktin aydınlığına..



Yürüdükçe seninle güzelleşen bir sürü mutluluğum var
Yağmurlar yağıyor akşamüstleri
Yüzünü camlara çiziyorum acemi parmaklarımla
Sonra ayışığına karışarak
Yeryüzünden geçen zamanları
Bulutları düşünüyorum
Rüzgarın soluğunda cılız nefesim
Duy beni..


Seninle
Yarıda bıraktığım sayfalar gibi tamamlanıyorum

-iyileşiyorum-

Seninle
Deniz kıyısına varıp suyun akışına akıyorum
Masmavi uğuldayan duaların ışıltılı göğsünde
Sessizce seni dinliyorum

Tamam
Çok sızlanıyorum bir şeyler değiştikçe

Seni seviyorum.