söz ve müziği aşka ait olan nadide bir eserdir yaşamak
sahne senin
sen bu aşkın assolistisin


ne hoş,
seni böyle zamanın ağır aksak merdivenlerinden inerken
sülün gibi
yerlerde yıldızları süpüren mor elbisenle karşılayıp
kibarca uzattığın ellerini
sana geç kalan kabalığımı bağışlayan edayla
nazikçe tutup
okuyacağın eseri
kulağına fısıldamak


orkestrada şef rolünde nisan
nihavent makamında akordunu ayarlarken bir yandan
kusursuz bir uyumu yakalamak adına
titiz bir çalışmaya imza atacak
varlığınla vücuda gelmeye hevesli
o eşsiz şaheser


şarkımıza sesinle can verirken
vokalistliğe soyunacak , aşkın dul bıraktığı sesler
ama sen bu seslere kulak tıkayıp
istifini bozma sakın sahnede
unutma
her aşk sabotaja meyillidir biraz
alkış tutan ellere
sakın ola aldanma


perdeler kapanıp
seyirciler dağılınca
kırılan hayallerini tek tek bırakıp
kulis çalışmalarına devam edelim yavrum benimm
ah afedersin
pek sayın assolistim
elbiseniz kalsın
ve lütfedecek bir dansın
müziği başlasın
çünkü yerle yeksan olmuş yıldızlar
zil çalarken eteğinde
kibarlıktan nazara gelmeden
o nap nazik ellerin
yani havasını yakaladığımız bu iklimin
mevsimsel gribinden düşmeden yatağa
bayılıver
kollarıma


sana buket buket nisan derdim ellerimle
derdim,
içime dert olan yarım kalmışlığı
tek vücuda getirip
can verip canımdan
can almak
cananından

lakin,

sen bunları düşünme şimdi
mor elbisenle sen
kor gibi yanarken yıldızları eteğinden
tuttuğum dilekler
kayacak gözlerinden


hadi,
kapa ışıkları
ki
sahne bize kalsın

alkışlar ve ay


kapı dışarı..