deniz maviden turkuaza dönerdi gözlerinde
baktkıça sana balıklar çıplak
pergede geç kalan antik bir oyunsun sevgilim

dim çayı begonvil kokusuydu
kalbin girilmeyen kentin agorası
sunaklarda güneş saatlerinin sancısı
ardımızda kırmızı çelenkler
pergede geç kalan bir tangosun sevgilim

kaleiçinde açan mayıs papatyası
toroslardan geçip giden yılkı atları
bir sen kaldın içimde ulupınar şelalesi misali
soğuk soğuk çağlayan

phasalis liman kentinde bekleyeceğim seni
kırlangıç ağıtlarıyla
esirgenmeyecek gemimizin meltemleri
ışıl ışıl akan bir nehirim sana dönüşü olmayan
dimçayı belki de kızıl bir kule

andrasan gibi yanıyorsun işte içimde
nehir nekropollerinde lal figürler yakıyorum
içimin voyvodası hüzünlü sen diyorsun prestroika
defne kokularını bilirim yalnız

nar ve lahit yaşamın birifingi
bereketlenen önce
sonra koyulan soğuk bir anıta
yaşıyorsun çığlıklarla nüdist tablolarda
welness spa yoğa hayat biraz da
bahar renkli adalar getir bana
giysisi çiçekli kadınlar
mango papaya çarkıfelek sunan adamlar

mercan resiflerinde seni aramak seni patarada
sürat teknelerine çarpan yunuslar gibiyiz
aşkın önüne çıkan karunları yık gel
kanat çırpan kelebekler gibiyiz seninle
mercan resifleri ölür aşk bitince
pergede geç kalan tiyatral bir oyunsun sevgilim

Ömriye KARATAŞ
19.04.2018