_________________Tozlu raflardan Cargil’e ithaf…

Satarsın, satamazsın diyerek biteviye;
Oy uğruna milletçe, karışık bala vardık…
Milletin köprüsüne para verdik nadiye!
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Eskiden tarım idi, yerli malının özü…
Köyümden koyun kuzu, Anamur'dansa muzu.
Sanâyî mi vardı ki, birtek Sümerbank bezi!
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Geliştik de ne oldu, Sümerbank'ları sattık!
Bezler ellerde kaldı, bol bol nutukluklar attık!
Paralı yollar yaptık, sokakları kapattık!
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Şeker dışarda ucuz, ne lüzum fabrikaya?
At nutukunu; “Düşmeyin sakın ha tefrikaya!”
Memleketi çevirdik bir günde Afrika'ya;
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Lira ne ki; el kiri, dolarla mark dururken!
Hayâlici oturup, vurgunları vururken!
Varolası Hükümet, fişlerle avunurken;
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Bir laf çıktı ki şimdi, duyunca gözler dolar!
Doğru sözdür; “Bal tutan elbet parmağın yalar!”
Bal tutmayan eller de, ancak saçını yolar!
Çağ atlayınca devr-i Deli Dumrul'a vardık...

Ereğli-1985

Halil Şakir Taşçıoğlu

TDK :
Nadiye : Bağırıp, çağıran,feryat eden...