Birde şöyle düşün

Uzak kalmanın sen çizgisinde
Alnıma yazılandır gözlerinin rengi
Göz göz yaralar gecenin suskusunda usulca büyüdükçe
Uykularına tutunurum/uykun kırılır saçlarımda
Hadi dolaşsın parmakların
Tenimde bahar
Gökyüzünde yıldızlar açsın


Düşün ki
Ellerini düşündüm
Yüreğime mısra mısra akan su gibi
Ellerin çocuk kokusu
Ellerim masa
Sıra
Pencere
Ellerimi alnına ver
Ben kokusu




Düşün ki
Düğüm düğüm boğazıma takılan bu şehri
Içimin içine sığmadığı ikindileri
Gözlerine dalıp gittiğim zamanları
Senin de oraya yağmur yağıyor mu inceden
Islanıyor mu kirpiklerin
Kaldırımlarına ince bir dal kırılıyor mu
Ezanlar okunuyor mu
Tüm bunları benim gibi
Özlüyor musun



Peki,
Pencerene vuran deli rüzgarda
Kalkıp yatağından
Ellerimi arıyor musun
Tüm bunları ben gibi
Düşünüp

Gökyüzünü seviyor musun

Öyleyse otur yüreğimde

Hiç gitme