Gönlümün özlemlerini yüzdürüyorum engin denizin derinliğinde
Ruhumun emellerini uçuruyorum masmavi gökyüzünde
Gözlerimin siyahını ziyadeleştiriyorum ağaçların yeşilinde
Nefes alıyorum yüce bir dağın eteginde
Huzuru solukluyorum meltem serinliğinde

Hayallerimi takıyorum kuşların kanatlarına
Umutlarımı yolluyorum onların peşi sıra
Korku ümit arasında takılıp kalsam da
Hayatı yaşıyorum muammalık ortasında
Şükrediyorum dünüme bugünüme yarınlarıma

Hayatın ucuz olmadığını hissediyorum her zerremde
Yaşasam da hayatı acı sevinç keder mutluluk çemberinde
Ayağa kaldıktan sonra tekrar düşsem de
Bir nimettir şu hayat fırsatlar cenderesinde
Bilirim dönülmez akşamlar var göklerin ötesinde..

Muammalık,bir sırdır hayatın aynasında
Zahmetle rahmet içiçe şu dünya manzarasında
Türlü türlü lütuflar barındırır hayat geleceğin anaforunda
Bilinmezliğin gizemi vardır insanoğlunun mayasında
Hayat her haliyle sonsuzluk sunmaktadır aslında

Sevdalarimı emânet ediyorum cennet bahçelerine
Yaşıyorum hayatı sonsuzluğun gölgesinde
Acılar kederlerler yüreğimi ortasından ikiye bölse de
Çok şükür sahip olduğum bütün güzelliklere
Bilirim bütün güzellikler de saklıdır hayatın gizeminde

Ey hayat sarıp sarmala beni bir şubat akşamında
Dost ol her zaman benim gönül dünyama
Değerli oldugunu unutmamam için yardım et bana
Emanettir canım senin vefâlı kollarına
Bırakma sakın bırakma beni muammalığın ortasında..