_ Kendi kuyruğunu yiyen başın kutsal topraklarında ezilsin

doymadın bir türlü gök suya

seni izlerken

sessizce aktın bildiğin yoldan gün boyu küçük suya.

_Yıkandı yüzüm derelerinde

kayboldu bozkırların sıcaklığıyla Ural’dan öte

güneşte kurutulmayan yıkanır oldu Cengiz

tören nerede


şimdi ıslık çalıyor uçan yapraklar dalgasını geçip yaşlı meşeyle

geri dönsem diyorum kapanmış dünya kapılarından


bak tersine yürüyor ayak izlerin belki beş bin yıl önceye

kimse gülmüyor

nefeste aldırmıyor şimal yıldızına ayılar.

_ Ayılar derken

baya büyükçe hani


rüzgârı dinliyoruz beraber kandilde neft ararken

uzun uykusuzluğun ertesi gününde

ne âlâ

her şeyiniz sahte

imanınız yalan

sularda izledim yine kendimi bu Haziran.


_ Yine rüzgarla yalpalayan tüy gibiydim

kendi gölgemde oynaşıyor tüm sevdiklerim

ah yitenler

kaçırma gözlerini ey İstanbul

bunlar hep senden.