Kurt puslu havaları sever,
Görür keskin gözleri,
Hakimdir pusların kararttığı yabana,
Kör ve sağırdır avları.

Kurşun adres sormaz puslu havalarda.
Aslanı boğar kediler,
Egemenlik kalleşlerindir!

Puslu havaları bekler,
Gücü elinde bulunduranlarla güce talip olanlar.
Filler gibi tepişirler,
Çimenler ezilir.

Puslu havalarda,
Çöker üzerime kasvetin bin türlüsü,
İter beni içeri.
Kitaplar, filmler hatırlanır.
Keyfini yaşarım,
İçerde oturmanın.

Şehrimin üstünü koyu bir pus kaplar,
Kara çarşaf gibi.
Saklar bir şeyler benden,
Binalar saklambaç oynar.
Puslu havaları seçer yağmacılar,
Rant olur şehrin orası burası.
Gökdelenler dikilir rastgele,
Silüeti bozulur,
Koca Sinan’ın şaheserlerinin.
Lanet yağdırasım gelir,
Dikenlere, diktirenlere.

İç ve dış mihraklar,
Böyle havalarda harekete geçer.
Siyasi, ekonomik koşullar,
Böyle havalarda baskı olup yağar!
Şiddet, ayrılmaz parçası olur
Günlük yaşamın.

Böyle havalarda
Darbeler sahneye konur!
Puslu havalarda kan ve can verir!
Yurdumun askeri, polisi, genci.
İcad olur alışılmadık uygulamalar,
Bazen sıkıyönetim,
Bazen olağanüstü hal...

Fırsata dönüşür puslu havalar,
Sopa olur siyasi iktidarların elinde.
Ne kadar aydını varsa ülkemin,
Bilim insanı, akademisyen, öğretmen...
Suçlanır, tartaklanır, tutuklanır!
Sindirilir!
Susturulur!
Korkar konuşmaktan,
Susar!

Ömer Adar-2017
[ italik ]