Başlarken Ve Biterken (2 )


Yer yarılmış, harç karılmış, dost darılmış
Masa dağılmış bardak kırılmış
Sonrasında seven sevdiğine sarılmış
Sular durulmuş, öfke kurumuş
Coştukça Coşulmuş

Fakir şaşırmış fakir koşmuş

Ekmek varmış Ekmek yokmuş,
Tuz değil insanlık kokmuş

Dert çokmuş su yokmuş
Namert vurmuş Mert düşmüş
Kalk diyen kaldıran yokmuş

Dertler dal budak salmış
Sarmaşık yanmış sarmaşık dağılmış
Bir ihtiyar yere yığılmış
Elinden tutup Kaldıran ne kadar kalmış
İnsan İnsanım diyen
İnsanlık yapmış arkadaşına dostuna
inek Sanılmış
İnek gibi sağılmış
Ne desem ne söylesem her şey
Her yer karmakarışık
Oy insanlık, vay insanlık, of insanlık
İnsanlık insanlığa muhtaç kalmış

Yaraya kül basılmış darağacına insanlık asılmış
Kasıntı kasılmış, söz ağza tıkılmış
Hayal yıkılmış, israf sınıf atlamış
Yanan kavrulan şu insan kalbi
Sevginin mayalandığı fırınmış

Davul vurulmuş, zurna çalınmış, gelin alınmış
Damat borç batağına salınmış
Gökyüzü delinmiş
Güzellik sanki bu gelinmiş
Nereden nereye gelinmiş

Yüzler kaşlar gülerken gerilmiş
Emek verilmiş çay demlenmiş
Bir kahvenin kırk yıl hatırı var denmiş
Neskafe dedikleri bir şey çıkmış
Kahveyi yenmiş

Umut, Ümit, umutsuzluk, Ümitsizlik
Her şey birbirine girmiş
Saklanan sırmış hoşgörü gönülde dimdik durmuş
Miyav demiş kedi, kardeşliğe durmuş hav demiş köpek
Dibekte dövülmüş buğday
Çıkmış kepek, kepek
İnsan saçında dert
Hayvana yem insana ekmek

En değerlisi emek harcayarak üretmek
Yemek emekle olur yemek
Olsa o bile
para
Para sıkıntı, para dert, para namert
Cennetin kapısını açacak cimri değil cömert

Beddua yok, etme kimseye lanet
Hep iyiye, hep güzele, hep, hep doğruya davet
Salep içmek var bazen şu kaynamakta ocakta
Hele de kış ayında bu soğukta
İçeyim sıcacık şuracıkta

Bur da, orda, şurada
Bulutta ya da bulutun altında
Altın akçe ne fayda verir sağlığın olmadıkça
Neye yarar o seni harcadıktan sonra

İnsanlık insanlığı aramakta
O durakta yok bu durakta yok belki şu durakta
Dünya durdukça insan yaşadıkça
Felsefe dedikleri nedir ki? Acaba

Eritme demiri pamuk ağırlığında
Bir potada
Bir elmada ya da portakalda
Dalmak mı? Acaba

Ya denizde ya sandalda
Denizin suyuna güneş çarptığında
Balıklar çığlık attığında
Ağaya takıldığında
Ya da Yırtıp çıktığında
Sahilde şu garip durduğunda
Toprağa bakıyorum
Toprak gebe bahara

Toprak doğum sancılarında
Doğum sancılarına yattığında
Bir bebek olup diriltilip kaldırıldığında
Ve ağlayarak doğduğunda
Yaratan Rabbim nurundan
Saçıp bereket olarak
Toprağa insana dağıttığında
Nimetlerini
insanoğlu
Görür gerçeği

Çiçek olup serpilen, çınar olup devleşen
Şu doğaya ya da insana
Güzelliklerin tümünü verenin
Yaşamı verenin Allah olduğunu görür
Her şeye hayat veren
Hak Teâlâ’dır
Yine öldüren odur her şeyi
Mutlak Hakim Mutlak Adil Allah’tır
Yaratan ve öldüren

Durup düşünmek akılla imanla
Güzeller güzeli özeller özeli değil mi?
Yitirmek kendini imanda

Bir karpuz serinliğinde, bir kavın tatlığında
Bir Su küpü derinliğinde
Bir su kuyusu derinliğinde düşünmek
Bir akasya çiçek açtığında
Zerdali meyveye durduğunda
Altında dinlenmek

Bir köfte, bir tavuk, bir balık
Bulunduğunda,Olduğunda mangal yapıp yemek

Yemek emek, iş emek, aş emek, şiir, roman emek
En güzeli emek harcanan yemek
Bir şeyler üretmek en değerli emek
Emek harcayarak yemek yemek

13.01.2015/ SALI/Yeniden Düzenleme :06.02.2018