Sone denemesi

zaman acımasız insafsız şaşmaz çelikte bir rende 17
törpüleye törpüleye dayanırlık koymadı bende
dilin acısını çeken dikenin ağrısını batan
hayatın çekilmezliğini çeken ölü canlar bilir
17
oturmuş bir haziran akşamı yazıyorum balkonumda
dikmişim gözlerimi dolunaydan uykulu dağlara
dalmışım hülyalara aşk şarkıları söylüyor bülbüller
bir zamanlar mevsimler bana da bahardı bahar sevdiğim
17
çiçekli dallarda öten türlü türlü bahar kuşlarım
bulutlar ötesinde mendil sallayan peri kızları
Mavi gök pembe ufukları hayallerimize dardı
meğer sade güller bülbüller değil baykuşlarda vardı
17
Zaman acımasız insafsın şaşmaz kör bir rende
törpüleye törpüleye dayanırlık koymadı bende

Sone denemelerim devam edecek

[ italik ][ italik ]