Sevmek yâre gönülden gelen hisle bakmaktır 
Kalbi harlı ateşte acımadan yakmaktır
Çileleri taç yapıp öpüp başa takmaktır 
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek masmavi gökte kuşlar gibi uçmaktır
Dünyanın kederinden uzaklara kaçmaktır
Kalbini kıymetline çekinmeden açmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek ayaklarını yeryüzünden kesmektir
Sevgilinin gönlüne fütursuzca esmektir 
Yârdan başka herşeyin üzerine basmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek yâri her yerde ve herşeyde görmektir
Aşkını nakış nakış ilmek ilmek örmektir
Kalpten kalbe kalın bir halat ile germektir
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek billur su gibi yâr gönlüne akmaktır
Yüreğine en güzel tohumları dikmektir
Bütün tabuları da korkusuzca yıkmaktır  
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek pınarlar gibi coşarak çağlamaktır 
Kor ateşte yüreği eritip dağlamaktır
Yâr kalbine kalbini delice bağlamaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek fâni hayatın tadına da varmaktır
Bütün kötülüklere civanmertçe durmaktır  
Her iki cihânını huzur ile karmaktır
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi

Sevmek yârin yolunda pembe güller dermektir  
Gülünü ise her an gül dalında görmektir
Yoluna fâni ömrü acımadan sermektir
Sanki cennetten gelen nurlu bir iklim gibi