[ italik ]

artık sarı değil
kararmış yapraklar yerde
çiğneyip geçiyoruz sıradan
dün kaç altın renkli yaprak bıraktı elimize
bakmadan
öyle duygu yoksunu
çıkıyoruz ekim rüzgârına


çıtırtıları ayağımızın altında kuru yaprakların
öyle çiğneyip geçiyoruz dünü
yayan geçiyoruz yarına
bilmiyoruz orda var mı yârin durağı
omzunda askılı çantası,
gözünde dünden kalma kara gözlük
o çok özlediğimiz bir güne mi giriyor
güneşten alamayıp gözünü
bize mi çeviriyor
bütün bekleyişleri koparıp dallardan
ayağımızın altına serip gelişini


ekim de geçiyor bir damla yaş bırakıp gözümüzde
arkama dönüp pencereden bakıyorum
hangi güz kaldırımından yürüyor bana
hangi yaz hangi sonbahar ayaklarındaki güç
baharda kalıyor bakışları
bakıyor
sırtını dönmeden güneşime
bir kaç kuru yaprak iniyor omuzlarından
gözleri hâlâ mayıs yeşili
kalbinde gelecek yaz


arkamıza alıyoruz ekimin çiçeklerini


03.11.2017 / Nazik Gülünay