*
Silerim bir kalemde bize ait ne varsa
Aklımın bir yerinde sadece izin kalır
Unuturum ısrarla mazi ruhumu yorsa
Kabuk tutmaz yaramı kanatan sızın kalır
*
Deme ki kızıl güneş hep metrukta batacak
Yüreğimin damında leş kargası ötecek
Çekerim hep derinde gün gelince bitecek
Yazdığım şiirlerde bir garip özün kalır
*
Çoğu zaman ağlarım gülerim kimi zaman
İçim kopsa yerinden inanki demem aman
Sabırdan zırh giyerim kudret’ten alır iman
Gözlerime kazınmış gamzeli yüzün kalır
*
Sancım artsa günbegün kasıp kavursa beni
Gecenin bir yarısı derde savursa beni
Gül Cemal’in hayali Kays’a çevirse beni
Haramsın derim bana ettiğin nazın kalır
*
Bölerim tam ortadan sen kanarsa döşümü
Gizlerim feryadımı silerek göz yaşımı
Fark etmez bundan derde soksam başımı
Yakarım tüm geçmişi küllenen közün kalır
*
Mehmet Kılıçel