Dün karşıda baktım hayata insanlığı içine yatırdım
İnsanlığı içine yatırayım derken aklımı ben kaçırdım
Bazen düzgün yolda giderken insan çukura düşermiş
Kaçan aklımı yakaladım bir güzel serinlikte yatırdım
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Kaçtı gönlümdeki hevesim hislerimle peşine düştüm
Ben hevesle hislerimi yakalarken onlara gerçekten küstüm
Karşıda gelen bir güzel gördüm aklım çıktı o güzele güldüm
Ne çıkan aklımı gördü ne güldüğümü işte ben o an öldüm
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Kimisi dedi hayatın içine olmazsa dayatmayı dayatın
Doğruyu anlamayan varsa varın dayakla güzel anlatın
Ama olmaz ki böyle gönül kabul etmez güzeli kaçırmayın
Anlayan anlasın anlamayan anlamasın size bir şey olmasın
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

İnsan bazen karşıda hayal bazen de serap görür
Gerçek görmüş gibi peşinde alelacele hemen yürür
Varınca gerçek çıkar meydana insan bir an üzülür
Üzülsün o zamanla geçer aldatırsa insanı insanlık ölür
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Gaye maksat insanlık için doğruluk dürüstlük bol olsun
Dert gelirse sabırla yardımla yok olur gönlün doğruyu bulsun
Bulan bulsun bulmayan dursun bulana bir sorsun
Herkes bulsun bulduğuyla bir güzel mutlu olsun
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Bazen gönül kalemle ilhamla olur şiirler yazdırır anlatır
Bazen ne ilham gelir ne gönül yanaşır şiiri kaçırtır
Al gönlünü turşu diye kavanozlarda sirke ile yatır
Ya da al eline kalemi ilham gelmeden gönülsüz yaz iki satır
Yaza bilirsen yaz bakalım yazılır mıymış olmadan hatır
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Sırtı kaşınana varsa hayat bazen gitmek ve kaşımaktır
İlham gelince gönül ile kalemle hayatı gönlü yazmaktır
Yoksa en kolayı kaçmak diye hayatta insanda sanma kaçmaktır
Kaçan kaybeder kaçmaktan ziyade gönüllere hakka varmaktır
En güzeli gönül’e varmak gönüllerin içinde can bulmaktır
Aldım acı sözlerimi tek tek ballı lokumlu şekere batırdım

Aşık Gülveren