[ italik ]Her yönüyle üstümde, hissettim lanetini
Gönül bahçemde açan, çiçeklerim solunca
Güpegündüz, apaçık, gördüm ihanetini
Yalan katmam sözüme, vakit gece olunca

Kendini özel sanma, kimse gökten inmedi
Samimiyetsiz tavrın, içime hiç sinmedi
Yıllar yılı ağlattın, gözyaşlarım dinmedi
Uyku girmez gözüme, vakit gece olunca

Aşka güvencim bitti, belki de bir oyundur
Yanıma dahi gelme, haddini bil orda dur
Yedisinde ne isen, yetmişinde de odur
Dönerim ben özüme, vakit gece olunca

Oksijensiz bıraktın, nefes alamıyorum
Tiksiniyorum senden, senle kalamıyorum
Yarım yamalak uykum, artık dalamıyorum
Sahte gülme yüzüme, vakit gece olunca

Aşk sadece olgudur, bana göre düzmece
Ömür alay ediyor, vakit değil seçmece
Kurcaladı beynimi, hayat denen bilmece
Varamadım çözüme, vakit gece olunca

Ne kadarda aciziz, dünyaya hep zafiyet
İnsan şeytana köle, nefsine muafiyet
Asıl gerçek zenginlik, sağlık, sıhhat, afiyet
Hasretim gündüzüme, vakit gece olunca

SADIK YILMAZ
Tarih:30.07.2017 ======================[ /italik ]


Değerli kalemlere bu harika düetleri için çok teşekkür ederim

Kırarım,yüreğimde oturan taşlarımı
Sabrımı sınayarak çatmadan kaşlarımı
Avutarak gönlümü uyutup düşlerimi
yatırırım dizime vakit gece olunca...............Gülseren Morkan

Gece’nin Göz’leri

Rahmini açan fahişe gece
Ayrılığın isli kokusu sinen ruh’umu
Katre katre emerken hücrelerine
Asi bir kadın bakar, gizemiyle
Gece’nin göz’lerinden göz’lerime.


Ey gece bakışlı gizemli kadın.
Ruh’um ol, üşüyen bedenime,
Hüznüm ol, gir gönül kafesime,
Duygularıma inci ol, düş şiir’lere,
Tut yüreğimden çıkar beni güne..........................Kul düşünce