suları durulmuş bir gölün kıyısındayım şimdi

dalgası geçilmiş kumsala
teğet geçiyor suyun izi

seni düşünüyorum

sağımda solumda çakıl taşları
içlerinden uygun olanları alıp
dilek tutarak atıyorum suyun yüzüne
seke seke gidip
batıyorlar sonunda


bunu bile bile yapıyorum
ard arda
bıkmadan üstelik


çünkü yapacak bir şey arıyorum
bulamıyorum
bulamadıkça bulanıyor aklımın suları
çünkü kalbinin surları dibinde ağlama duvarına dönsün istemiyor yüzüm
ve bu yüzden şurada
aha şu ayrılığın kıyısına kadar gelip
sana en yakın mesafede hissettiklerimi
çakıl taşlarına üflüyorum nefesimle
sonrası hooop taş sektirmece


canım sıkılıyor sevgilim
sevgilim diye sana demedim
sevgilim olan eski sana dedim


bir deli olsam şimdi
gözlerindeki o kara kuyuya taş atıp
kırka bölünmüş kalbinin elleriyle
çıkarmaya çalışsan
nafile

bak,

çakıl taşları dalga yapıp
umut diye üflediğim ne varsa
geriye döndürüyor sahile
hem de küçükten büyüğe çemberler halinde,,düşünsene
çoğalacak aslında
düşlerimiz
düşlerimiz
düşlerimiz vardı bizim
bir de kızımız
olacaktı..saçları örgülü
gözleri sen gibi bakıp
bizsiz geçen çocukluğumuzu telafi edecektim
çok severek
çok çok severek
çocuk kalbiyle çocuklaşıp
çoğalarak severek


suları durulmuş bir gölün
kıyısıyım şimdi


ardımda söğüt
altında gölgesi


kalbimizi kazıyıp
adımızı yazacağımız o ağacın dallarında kuşlar
neyi bekliyorsa hala

sinir oluyorum aslında

önce kendime kızıyorum
sonra kendimi kızdıran sana
ardından boşluğa


bir taş daha,,