Hayat ne yaptı sana, bitap düşmüşsün belli
Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor
Sersefil dolaşırsın, eden yok mu, teselli
*** Senin bu garip halin, bana çok dokunuyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Zaman zaman dalıyor, uzaklara bakıyor
Küçülmüş gözlerinden, nasıl yaşlar akıyor
Belli ki o bu derdi, çok zamandır çekiyor
*** Hani biraz dinledim, hep aşktan yakınıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Arada bir of çekip, sözleri titriyordu
Sevdim arkadaş onu, hem de“çok çok”diyordu
Anlaşılan bir ömrü, sevgiye adıyordu
*** Bir bardak suyu bile, alırken çekiniyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Her insan sevdiğini, elbette böyle özler
Bazı insanlar ise, utanıp aşkın gizler
Alınganlık yaratmış, ona söylenen sözler
*** “Ne oldu” diye sorsan, ciddiyet takınıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Nasıl mutlu oluyor, bir bardak çay da içse
“Sevmek” diyor tek suçum, eğer ki sevmek suçsa
Hani bazen önünden, iki tatlı çift geçse
*** Ne yaptığın bilmiyor, çevreye bakınıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Sanıyorum her gece, yarını kurguluyor
Sözlerinde anlam var, sevgiyi vurguluyor
Güvenmiyor herkese, bazısın sorguluyor
*** Yanlış anlaşılmaktan, her zaman sakınıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Lüzumsuz’um sevdalar, kimini böyle eder
Ezelden böyle gelmiş, ne yapsan aynen gider
Gerçekten seven yürek, bir ömrü yâre adar
*** Çile yağmurında, tüm beden yıkanıyor
*** Ruhunun yorgunluğu, gözünden okunuyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ