[ kalin Ola ki kurduğum hayallerimi yaşarsam bir gün
yüreğimi perçemlerinden öpeceğim
Vaat ettiğin mutluluğu yaşarken bulursam bizi
aynı perçemleri yüreğine sereceğim

İşte böyle büyütmüştüm seni içimde ben,
Şiiirlerle, öykülerle, övgülerle, türkülerle
Ilık bir bahar akşamında,kanadı kırık kuş gibi konmuştun dalıma
Kanadın düzeldi, karla kaplı buzulların eridi, sevdaya olan inancın yerine geldi
Gönlünün kırılganlıkları bitti, yanımdayken tüm hüzünlerin uçtuu gitti
Nasılsa benimdir deyip, verdiğin tüm değerlerin de böylece zamana yenik düştü

Sanırım veda zamanı
Kusurumu bağışla, gideceğini bilemedim hazırlıksız yakalandım
Heybene bir şeyler koymak isterdim, bensizken avun diye
Alel acele bir şiir pişirdim sana, mayası duygu, tuzu vefa, tadı sevgi
Önerimdir kısık ateşte hazmede hazmede pişir
Ola ki yine kanadın kırılırsa, ne yoluma çık ne de yolunu yoluma düşür

Şimdi duvarlarımda neyin varsa silip söküp
Dilimden dökülenleri bundan böyle gönlümün çoraklarına ekip
Olmayışlarının üzerine gözyaşlarımla bir çizgi çekip
Mutsuzluğa hapsettiğim kalan ömrümden af dileyip
Bize beslediğim tüm güvercinleri salıveriyorum.




]