Yaylamız vardı, yazları çıkardık
Hayvanlarımıza orda bakardık
Kabak tepesinde mantar toplardık
Yaylamızda bile, insan yaşardık

Annem sabah kalkar işe bakardı
Yaramazlık yapsak, canımız yakardı
Elindeki sopa, başka bakardı
Dayağında ayrı, şerefi vardı

Köyün büyükleri vardı eskiden
Saygı görürlerdi, köy gençlerinden
Ner de görsek, öperdik ellerinden
Köyümün yaşlısı, başka güzeldi

ALLAH için, severdik birbirimizi
Ortaya koymazdık, biz nefsimizi
Sayardık ebemiz ve dedemizi
Köyümde insanlar başka güzeldi

Salıncak kurardık, harman önüne
Saygımız büyüktü, Ali emmime
Rabbim nur yağdırsın, kabirlerine
Kimse laf etmezdi, büyüklerine

Köy akrabaydı, aile gibiydik
Sanki bir binada, hane gibiydik
Beraber üzülür beraber sevinirdik
Çok güzel günlerden bugüne geldik

Çelik çomak oynardık köyümüzde
Camiler dolardı, gençlerimizle
Kuran öğrenirdik, Mescidimizde
Sevgi saygı vardı, gençlerimizde

Çiftçilik yapardı, köylülerimiz
Hep yad edilirdi, ölmüşlerimiz
Kırda otlanır dı, kömüşlerimiz
Eskiden daha fazlaydı neşemiz

Osman dedem hiç boş durmazdı
Kimseyi boş bırakıp, oturtmazdı
Ölse bile şerefini, satmazdı
Akşam yorulurdu,hiç geç yatmazdı

Öğretmenlerimiz çok disiplinliydi
Yanlışa kızardı, çok sinirliydi
Eskiden öğretmen çok kıymetliydi
Belli ki bir nesil böyle, yetişti

Cami imamımız, İbrahim hoca
Gençleri severdi, verirdi çaba
İlim öğretmişti, onca insana
Sevgi saygı vardı, köyde insana

Daha çok şeyler varda, yazılacak
Yazdıklarım belli uzun olacak
Okuyan sıkılıp, sonra kızacak
Devamı başka zamana kalacak
..... Ayhan KOCABAY........