VI. HABERİN OLSUN

haberin olsun ey sevgili, haberin olsun
ekinleri göverten gülümsemeni aldım
aldım bölük-pörçük umutlarını
toroslar'a yatay savrulan saçının sıcaklığını
kanının git git artan basıncını da
hep pembe bir zarf içinde bana postaladığın

(*): İmece Edebiyat, Mayıs 2016, Sayı 33

VII. YETER Kİ

yeter ki sen bana bir şarkı söyle
ben onu alır da başucuma koyarım
dövüşken şiirlerimin yanına koyarım
cebelleştiğim acıların, üzgün sözlerin
yurdumun yedi-iklim güzelliğinin
yurdumun yedi-iklim ters tâlihinin
ben onu hovardalığımın yanına koyarım

ey, kitabın, karanfilin, kahrolmanın sultanı
yeter ki sen bana bir şarkı söyle

(*): İmece Edebiyat, Mayıs 2016, Sayı 33

VIII. ÜÇ KERE SEN

kıpkızıl bir öpüşsün sen
burnumun dibinde sızlayıp duran baharsın

masmâvi bir umutsun sen
haksız gecelerden sonra söken şafaksın

bembeyaz bir öfkesin sen
ulu sebebim, kavgamın motor gücü, aşkımsın

IX. COŞKULARDA

es rüzgârım es
savur benliğimi, ben yorulana dek

çak şimşeğim çak
kusurlarım böyle güzelleşecek

yağ yağmurum yağ
sen yağdıkça seçikleşir: sevmek sevilmek

uç kelebeğim uç
hep özlemsin, umutsun, yarınlarda benek benek

gül sevgilim gül
gülmezsen dayanamam, ölürüm elbet

X. SAVUNA SAVUNA

biz dağlara sürülmüş günahlarımızı
savuna savuna tükettik bütün mermilerimizi -ne iyi-
yüreğimizi boyadık gökkuşağına yüreğimizi
ateşte tavlanmış türkülerle çoğaldık da
güvercin kanadından barınağımız var şimdi