OH OLSUN!..
Bu gözler senin mi ?
Dün canlı canlı idi,
Bugün solgun bahara dönmüş.
Kanın mı çekildi ne?
Bacaklarını sürüyerek gidiyorsun.
Nerede kaldı o çelik kolların?
O bakınca can yakan gözlerin.
Gülüşüne destan yazılan,
Bebek yüzlü ceylan.
Bugün seni gördüm.
Görmez olaydım!
Beni yüreğimden yaraladın.
Utanırdın bir şey diyemezdin.
Ama bakışlarıyla gel derdin.
İşte şimdi geldim.
Söyle bakalım?
Çok şey söylüyorsun anlıyorum.
Dallı fistanın vardı.
Sana ne çok yakışırdı
Yün çoraplarının işlemeleri hala gözlerimde…
Oya yapardın.
Şarkı söylerdin,
Şehir kızlarına inat.
Siyah bakımlı saçların dökülürdü,
Gözlerinin önüne…
Şimdi o kız gitmiş, yerine
Çilelerin acısı yüzüne vurmuş,
Gözlerinin feri sönmüş,
Ayaklarını sürükleyerek giden,
Dumanlı havada yanıp sönen,
Deniz feneri gibi birisi gelmiş.
Kim bilir ne geçiyor şimdi içinden.
Tahmin ediyorum.
Bu kahpe adamda kim oluyor?
İkide bir bıyık altından gülüyor.
Sanki kendisi çok çevik
Gözleri bile zor görüyor
Ömrümde bir kelime bile etmedim kendisiyle
Ne kurup yasıyor zavallı
Kendini ne sanıyor
Oh olsun kalbime
Öyle demiyor
Gözler yalan söylemiyor
Yine de onu görünce
Şurada bir şeyler oluyor.

Yusuf Yılmaz