[ italik ]


acının rengidir kırmızı
gök yırtılsa kırmızı yağar yağmur
dal kırılsa gücenir kırmızı


kırmızı ağlar bir anne
kırmızı akar gözyaşları
sarılır kırmızı tabuta
yüreğinde kırmızı bir sızı


akvaryumdaki yurtsuz balık kırmızı
göle duyduğu özlem
kuyruğundaki sitem
suyuna ufaladığım yem kırmızı


kırmızı yanaklı
bahçemdeki nar hırsızı
iştahla yediği nar kırmızı
onu görmezden gülüşüm
gülerken yerlere nar döküşüm
yakalayıp sonra öpüşüm kırmızı


baharın narin kızı gelincik
buğday tarlasının mevsimlik düşçüsü
incecik bedeniyle tutunur da toprağa
karşı koyamaz birden esen hırçın rüzgâra
düşer yere bakışı
bakışındaki mahcubiyet kırmızı


yıkılmış taş duvarın dibinde
ağıt tüttürür bir baba
aklında yıldızı
çeker ciğerlerine hasreti
ciğerleri ha bitecek ha bitti
kirpiğinin ucundaki efkar kırmızı

umut balonunu yükseltecek
sımsıcak bir nefes gerek bize şimdi
dumanı tüten ocak kızıl alevlere aç
usanmadan gün doğuran
kanamalı şafak ve yüreğimde iki devasa aşk
bir yanımda vatan
bir yanım bayrak bayrak
kırmızı


hicran aydın akçakaya