19.7.2017 10:50:13
KALABALIKLAR İÇİNDEKİ YALNIZLARA…
Gördüğünden beridir gün ışığını
Aklımın rehberliğindeki gözlerim;
Karanlıklar denizinde yalnızım!
Sardığından bu yana kollarım şehveti,
Dokunduğunda sıcaklığına bir tenin ;
Hissizlikler çölünde yalnızım!
Fısıltı desibelinin altındayken çığlıklar
Yırtılmıyorsa perdesi kulaklarımın;
Sağırlar cehenneminde yalnızım!
Hayatımın donuk gölgesinde
Koşuştururken kanlı canlı silüetler;
Kekremsi gerçekliğimde yalnızım!
Uzaklaşan adımları duyumsarken son nefeste;
Bedene hapsedilen sözlerdeki inancımla ve
Buram buram kokan toprakla yalnızım!
Güneşine pervane olmak dönmek varken “aşk”ı Yaratan’ın,
Ay ışığı gölgesine razı ah zavallı kalbim;
"Kalabalıklar içinde yalnızım…"
