annemin bilmedikleri...

gece pusu atar havada yağmur
seni arar anne titrek gözlerim
sevkatin merhametin kalkan olur
demirler ardında seni özlerim

kapı eşiğinde rüzgar bağırır
anne anne diye seni çağırır
zifiri karanlık sabah ağırır
aydınlık günleri geri beklerim

kan kusar kalbimde herşey çırpınır
yerli yersiz ağlar kırık düşlerim
çile keder hırs, yukarı tırmanır
aklıma getirir birden düşerim

saklanmış umutlar gibi kayıbım
çıksamda dışarı ben bir ayıbım
umudum kırık, yırtık ayakkabım
anne tek senin gelmeni beklerim

çepeçevre sarmış dört bir yanımı
nereye baksamda hüzünlenirim
sırtımda yüklü yılların bıkkınlığı
birden anne sesiyle irkilirim

uykularım yarım düşlerim yarım
aklıma gelir bütün çocuklarım
kabul olur inşallah dualarım
sende dua et anne tek temennim

teselli bulurum resimlerinden
sorsalar haberim yok mevsimlerden
takvimde yapraklar sızlar sesimden
bir duysa içi kan ağlar annemin

sus sessiz çığlığın baş gardiyanı
ikide bir susturma ağlayanı
içini döksün söndür lambaları
annem duymasın üzülür eminim

canlarını sayarken benide say
hep sizinle olacağım anneciğim
sıcacık yemeğiniz ocakta çay
kendine çok iyi bak anneciğim
seni canı gönülden seveceğim