27.6.2017 15:15:13
geceler mi
hüznün davetçisiydi
hüzün müydü
geceyi basmak için bekleyen
sözlerin buluşmasıydı ki
yek ve yek dizelere akan
olmadığı kadar davetkar
pervasız ve cüretkar
ne bir korku
ne tek bir yanılgı
ne isim
ne bir cisim
ay ve yıldızların şahitliği
kafidir sebebi buluşmaya
gündüzler mi
utancı barındıran
utanç mıydı
gündüzleri ayuka çıkaran
utanır utandırır
güneşin yaktığı tenden
genzi yakar
nergis kokusu ağlatır
utanır utandırır
varından yoğundan
çırılçıplak ölümü kuşananlardan
yaşam veren nefese ağlatır
günü geceye devirmeli
utancı günde bırakmalı
yurtsuz dilsiz renksiz
bir bütünün kopuk parçaları
nereye gitse yurt
hangi dilde okunsa bildik
ne yana dönse renk cümbüşü
zifir gecelerin dostluğu...z.z.i.
