gözünü sevdiğim, ocağına düştüğüm
ey ucu-bucağı belirsiz öfke
ey tanrıça ve yangın
her kim ise karanfile su veren
ikizidir tanrının

varsayalım: her sözü bir tırtıl gaspediyor
varsayalım: yarasalar sürtünüyor ömrüme
ama beri yandan da haziransa aylardan
feriştâhı gelse kâr etmez artık
gangsterler günü rehin alamaz
göle tutarım yüzümü ayna yerine

sağ yanım: usul yağmur
sol yanım: deli rüzgâr
kuşları sevmeye kalkışsam
çocuklar alınacak, biliyorum
çocukları sevmeye kalkışsam
bu sefer kuşlar

yepisyeni her gülüşüm gayretle eskitilir
bu şehrin kösnümüş akşamlarında
çapraşık duygularla gamlanır kalbim
mağdur olmak kalır bana
mağrur adamlara karşı
kanaya kanaya

diyesim şudur:
aylardan haziransa elden ne gelir
o usul yağmurla bir yetinirim
o deli rüzgârla pir yekinirim
sağrısından kurşunlanmış atlar gibiyken