26.3.2017 08:39:51
hayat bir son/ bahar
yemininin kuyruğunda yıldız
dagda, bayırda, şehirde, köyde
bilinen bilinmeyen her derdin dilinde
sürüsüne çoban tutulmuşuz.
bereketle akan sağmalları
alçakgönlüyle sokulur huzura
yur yıkar efkarımızı.
o kuyruklu yıldızın sonra
tüflerine karışır, saçılır
çocukluk, gençlik ve
olgunluğumuz.
derim:
ha varsın hayat!
ha yoksun!
bir adım ötemde ölüm
hasretleri bine böler,
her böldüğüyle yıkanır ölüm
ha varsın hayat!
ha yoksun!
varlık düşüm
varlık ölüm
aksinde durur yılda bir
kurduğum düğün .
hep pazar sabahıdır
uyanan boy aynasında baharın/ ömrüm
Hay ve Huy
değil mi , bunca yıl , boşa döndüğüm.
21.03.2017 hrnozmn
