26.3.2017 08:33:15
hayat bir son/ bahar
yemininin kuyruğunda yıldız
sürüsüne çoban tutulmuşuz.
bereketle akan sağmalları
alçakgönlüyle sokulur huzura
yur yıkar efkarımızı.
o kuyruklu yıldızın sonra
tüflerine karışır, saçılır
çocukluk, gençlik ve
olgunluğumuz.
derim:
ha varsın hayat!
ha yoksun!
bir adım ötemde ölüm
hasretleri bine böler,
her böldüğüyle yıkanır ölüm
ha varsın hayat!
ha yoksun!
varlık düşüm
varlık ölüm
aksinde durur yılda bir
kurduğum düğün
hep pazar sabahıdır
uyanan boy aynasında baharın.
ömrüm,
Hay ve Huy
değil mi , bunca yıl , boşa döndüğüm.
21.03.2017 hrnozmn
