Ayrılık Ne Belalıymış

Paramparça oldu şu garip gönlüm;
Meğerse ayrılık ne belalıymış.
Kopuverdi ince dalından gülüm,
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

Benim anlatacak aşk hikayem var,
Bunu ancak sevip ayrılan anlar.
Yârsiz dolaşır mı damarda kanlar?
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

Çekip gidesin mi diye gönlüme,
Girdin apansızın bir puslu gece.
Nasıl unuturum ki nasıl söyle?
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

Benim kara sevdam boylu posluydu,
Birazcık anlatsam ayıp olur mu?
Her şeye çareydi , tesellim oydu,
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

Tüm esen rüzgarlar savurdu beni,
Güzele raslattı hep yeni yeni.
Dönüp bakar mıyım, aklım onda ki,
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

Bir gün dönüp gelsen, hayır mı derim?
Çoktan biliyorsun, belli ki yerim.
Gittiğinden beri zaten beklerim,
Meğerse ayrılık ne belalıymış.

24.03.2017

Mehmet Semercio