Ebruli şiir
15.8.2010 15:39:22Desem ki; sitemkar bir zamandır kafiyeler,
Lekeli bir hüzündür; şiir
Kuyulardaki yankılı sesleniş,
Avuç içlerimi kanatan; sabır.
Desem ki; Cân kaçmış kafesinden,
Sitemkâr bir yolcudur; dil…
Nereden bilsin ki şiir,
Kahr/ol/asıca bir pervanedir.
Sevgisiz sözcükler kan kusuyor,
Kınından çıkarıp; paslı kılıcı.
Söylenmemeliydi, lekelenmemeliydi; aşk…
Bî-çare haykırıyor!...
Dil(l)enmeye görsün o rezil duygular,
Dur durak bilmez gemi azıya almış laflar.
Hiddetle savrulur ayıbı örtmek için,
Leke kadar âşikâr…
Sözcükler var; başı ve sonu “ah” ile biten,
Nevâ iken, nidaya dönüşen.
Ruhsar’ım; sersefil!...
Acı ile yoğurulmuş dizeler döken.
Ölüm başlangıçtır; ellerimde revnâk.
Bir mendildir sallanan,
Nasıl nakşedilir ki bu sağnak.
Kanla yazılmış bir vav’ın ucunda sallanır; aşk.
RUHUNA EL FATİHA...
şekerimmmm....sürükledin o muhteşem yorumunla...diyecek söz bulamıyorum ... mağlum ölünün arkasından konuşmak bize yakışmaz..:)))
sevgimle .....
Ebruli şiir tarafından 8/15/2010 3:57:35 PM zamanında düzenlenmiştir.