ÖLÜ VE MEZAR
Gün gelir Başlar sonsuz sefere yolculuk.
Biraz sesis biraz sakin birazda uçuk.

Hazırlanır gözler sürmelenir,ayaklar bağlanarak.
İki miras kalır paslı ayna, kırık tarak.

Çağırır Karacaahmet bir yandan Eyüpsultan.
Kimine terhiz teskeresi, kimine buzdan dam.

Dile gelir dört duvar bırakın misafirimi diye söyler.
Kimler girmediki sultan lar şahlar afilli beyler.

Kesilir dünyadaki gücün depdeben.
Bir ses gelir gaipten bir sen varsın birde ben.

Yazılır taşlara hüviyetinin yaftası.
Iki gözyaşı olur,refikası,yada anası.

Bir bir anlam bulur Zahirde ki anlamsız heceler.
Mezar da batın olur aşk özlem katran dolu geceler.

Anlat Şimdi nefsim, süslü gecelerin gerekçesini.
Giydim bak bedenimin, kefenden kelepçesini.

Vicdan Haykırır,ey toprak çürüt beni senin olayım.
Sur ile uyanayım, iman ile haşr olayım.