4
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1464
Okunma
yaratıcısını unutan insanlığın pis kokusundan usandı bu dünya.
4
sen cizre dersin
ben arakanda yanarım
silopi dersin sen
ben Filistinli’de kanarım
ölümleri sinemde tartma be dostum
gel yüzümde seyran eyle kendini
bu cennete şükredelim
Allah diyecek bir gün
ve size vadettiğim süre doldu
bilin ki artık sabretmeyeceğim
kafamın içindeki kendime katlanamıyorum
konuş içimizde bizimle Rabbimiz
yoksa seni ararken kaybolacağız
ey dilimin şehadet makamında olan hürriyet
anonim bir ihanet sesiyle birlikte
az sonra gayrimeşru b/akınca içime sen
giyinip üzerime seni hızlıca
kapatıp özgürlükleri bir bir yüzüme
gizleyip gözlerimi paçoz düzenin fevkinden
yürüyeceğim cehennemin en dibine
sahi jan dark ölmüştü demi
bir zaman bundan haberim yoktu
tuhaf ki bu günler hep gündemimde
tanrının esirgeyiş-inde son azize olmuş birde
bu demektir ki eyyy zavallı beyincik
bilesin ölüm kutsaldır her dinde
tüm bunlara rağmen
dedim bu ne fevkalade bir savaş ne müthiş angarya
ve çok sıradan artık vızıltı olmuş bu fersiz dünya
bana ne sahile vuran bebeklerin renginden dedim
yurdundan sürgün edilen mülteci figanlar-dan
dedim ki kalbim şeytanın yüzünden daha mı kara ne
yoksa nasıl dayansaydım bu serkeş rüzgara
merhamet dediğin fenada bir tuhaf heyula
demokrasi mi dedi biri
o bize yapışan ihanet mahkemesi
idama mahkum bu serzeniş o çok renkli davamız değil mi
ahh duyun ki "on bin Müslüman çocuk "garp ta
olmuş fuhuş batağında künyesiz maganda
olsaydı bile dinsizin nesli bu çocuklar
ne fark eder ki insanlar
Nusret ey yüreğimin hakimi
vicdan öldü öldü öldü
ah justitia sen çok hainsin bil ki
duy ki sen koca kafalı bir günah keçisi
oturdum acı
uyudum sancı
uyandım bir korkunç yargı
bu nasıl bir minsiccil ki Allahım
içimin mahkemesinde huzurdan kovduğun bir mahkum gibi çıktım
şimdi bana ne karşımda dikilen özgürlük anıtından
bana ne benim için durmadan dönen dünyanızdan
bu sahilleri biz sana sunmadık kadersiz AylAn
suçlu ilan etmesinler adaleti bir daha
konuşmak en büyük suçtur ölülerin ardından
müslümandım
savruldum elest makamdan süregelen bu ihanet sarmalında
bir ben değilim cenneti Haktan dileyen
ve söylemiştim daha öncesi nice merasimlerde
tek ben olmayacağım cehenneme çağrılacak yaratık demiştim
cibilliyetsiz aklı bilmem kaç promil çalışan o c-insler
suçluluk psikolojisi içinde hırlayan o dev kafalar var ya
izbe bir mazgal kuyusunda din çıkarmaktalar hala
zamanın s-saklayamadığı aşüfte münkafir çakallar
oysa ki ne müthiş düzenli dindarlardı bildiğim onlar
onlar ki çok sesli ulu
sabah geceden kalma bir cenabet-le kalkıp uykulu
şuh kesmiş genelev kapısında besmele çeken Allah kulu
meyhane köşesinde zina hürmetine son Amentü
onlar ki hussaini köprüsünde atalet taşıyan in"am lar
yüzü mihrap sız bir şato olan apollon prof"lar
içinde secdesi yasak darülfünunun lar
yeddi ceddinize dokuzbindokuzyüzdoksandokuz millet tükürsün emi
gidi siz yurtsuz kalmış müsrifler sizi
terk edip gidin enkazımda köklenen çağdaş time(!) köşesini
İsra-fil ayaklansa dahi dünya kurtaramaz bizi
bilin ki bu korkunç bir ırk cinneti
içimde olağan bir vahşet demi
içimde büyüyen olağanüstü sur nefret ki
yükselir göğe sinsi sinsi ölüm ateşi
hep infaz-daha çok infaz
bu son idam bilin ki
devşirme dilimin son duasını yaparken bir geçmiş zaman
ben c-inleri sevmezdim hiç korkumdan
Muhammed kur"an okurken onlar yüz çevirirdi haktan
yinede yakaladığı yerde alt ederdi onları iman
inkarın içinden süzülürdü zaman
tesalya rüzgarları eserdi her gece mağaralardan
grevci kuşların kanadı dev boyutlu bir vietnam
bilirdim inkarcıydı tüm kavimler
karanlıktı o ruh
hep kapkaranlık bir çılgın hayvan
yinede adaletiyle onlara ışık yakardı dünya hiç durmadan
"Şayet Allah dünyaya bir sivrisineğin tek bir kanadı kadar bile değer verseydi
yeryüzünde yaşayan tek bir kafire bir yudum su bile vermezdi."
amenna ve daima
mucizeydi Allah’ın bir damla aydınlık vermesi bize
reddedilmesi imkansız nimetti bu dünya denen
dünya ki döndükçe yüzümüzü kirleten
serseri eylemlerde büyüdü enfes telaşlarım
hep bir kara su yürürdü dudaklarımı öpen tevhide
ıslatamadım iman tahta mı ondan
aşık olduğum adam kurudu morgdaki tabut gibi
ne alakası var demeyin sakın
ah ben daha kaç küsür yaşındayken bilmem
ilk olarak onu boğ muştum göğüs boşluğumda ki şu soysuz devlette
kabilden türemiş ilk katildim ben
yalvarırım demeyin anneme
cennette muhtaç kalırım ebediyyen
doğduğum gün sorsaydı bana sütünü vermeden önce annem
ister misin içimden ayrılmak deseydi içinde
yaşamak hakkımı tutarken ellerinde melekler
yemin olsun ki ona derdim ki efendiler
annem hakkımı sana etmem helal
rahmini bana derhal geri ver
şimdi
şah parmağımda noel sevinci günlerden bir yezid sabah
ölülerin kırkını vermekle de temizlenmez ki günah
yok bir cuma akşamı tövbemiz de pırıl pırıl ışısın Allah dilimde
böyle olmayacak ah
olmayacak ki en iyisi intihar edeyim brooklyn köprüsünde
tutabilir bir melek beni belkide
brokliynde ölmek çok sesli bir göğe yükselme
yeminle
havari kuşların kanatlarını kırıp gök kubbenin şehrinde
tüylerinden bir dünya kuracağım avuçlarımın içinde
İsa"nın başlattığı tarihi silip aynadan
yüzümü sökeceğim da Vincinin ruhunda ki tablodan
ve illa
kurtulacak bedenim canımı yiyen sırtlandan
dedim gelin ey kardeşler birleşelim
duymadılar
Huseynin hakkı için tutun ellerim
görmediler
sevmek için izin vermediler
ben Fırat nehrini çok severdim oysa
ırkımı eşeledi soy-kıran cansavlar
la-ilahe kerbela haktır dedim
dedim illallah ki haktır Kudüs öleceğim
dağlansın dilim "eşhedüenneMuhammedRasul" diyemedim
bir el yüzünü dayadı göğsümdeki mihraba
ışıltılı bir gece gelip sökecekti yüzümdeki gökyüzü kapısını
bir ayet indi ki adı ol mescidi aksa
dilimde son sukut dua "SübhaneRabbiyel-alâ"
ve can davası güdecekti bundan sonra bildiğim
bildiğim sonsuz o intikam geliyordu gün gün
ve yaşlı annenin kollarında öldü bir bebek daha
batık bir gemi görünüyor güneşin en dibinde
bir imparator cenazesi kalkacak az sonra
az sonra ölüm yok sanki değmeyin keyfime
Allah şahit tanrılarınızı hiç sevmedim
bekaretini kurban verirken şeytana ruhlar
gözleri Rahman içmiş melekleri gözlüyordum
naaşlarınızı gömmek için
sizin
bizim
hepimizin
metruk mezarların hitabında ilk sancak
sancaklar ki cansız vatan altında ölümsüz toprak
son geceye değince hilal
çıldırıyor ruhum mirim
imanım kördüğüm
ben Türküm
kürdüm ben
Museviyim-i seviyim
budistim ve illa insanım
özgürlükse yaşamak hakkım
perdeleri çekin
karanlık olsun bu gece uykum
ben Allah ile yüzleşeceğim
.
my