Yoksa,duygularmıydı
Gece gibi üzerimize zamansız çöken,?
Yaralıydı kalpler
Gecenin sessizliğini bölen,
Yoksa kalemin sesimiydi,?


Yazardı hiç durmadan,
Yorulmadan hayata doymadan,
Yazardı kalem ,
Çünkü bütün dertlerin
Tek anahtarı,
yanlızlığın tek arkadaşı,
Gecenin sırdaşı kalem.!!


Nedendir hiç bilinmez
Kalemin bu sevdası,!!
Yazmadan hiç duramaz,
Çiç bir zaman yorulmaz,
Sevenin tek desteği,
dert ortağı kalem,
yaz kalemim yaz ..!!


Ben söyleyim sen’de yaz,
Yaz-ki derman bulayım,
Yaz-ki huzura ereyim,
Sen yazmazsan ben biterim,
Yaz-ki ben
Ben hiç bitip tükenmeyeyim.


Ne zordur şu hayat
Derdi’de hiç çekilmez,
Dert kaleme dökülmeden, silinmez,
Yazdıkça azalır derdim,kederim,
Ben yazmayı ta ezelden severim,
Ben söylerim kalem yazar,
Böyle geçer günlerim,


Benimle bütün olmuş kalemim,
Kalemim olmadan
Ben ne yazar,nede söylerim,
Dilsizliğimin dili oldu
Oldu kalemim.

müzeyyeyn yavuz