Ne zor şey Sur başında çocuk durmak
Atatürk’ün şehrine sesini duyurmak
Ne güzel vatan için uçurtma olmak
Ne güzel çocuk kalmak



Ne iş yapıyorsun dedi çocuk
Öğretmenim ben dedim
.......çocuklarımı eğitmeye


Yok dedi mesleğin ne
Doktorum ben dedim
...ana hakkın teslim etmeye


Bu toz duman içinde
Bu zor zaman içinde
İşin ne der gibi baktı aklı yetmeye


Yetmedi ya çocuk işte
Amannn abi sende be!
Güldüm.. tamam ya dedim...


Polisim abim dedim Polisim
Sen ölme diye canımı siper etmeye



Bir nazlı çiçeğin
İki deli fişeğin
Üç canı doyuran babayım ben
Un çuvalı vurur gibi sırtına eşeğin


Yaya ırgat
..........yetim avrat
................... silah namustur bize
Hiç bir yerde paylaşmayız resmini bile
Bu silah belimizde saklı yar gönlümüze



Ve der ki gözlerinin mavisine inandığım adam:
"Polis asker kadar disiplinli,
.................hukukçu kadar hukuk adamı,
.......................bir anne kadar şefkatli olmalıdır."


Ağlar atam analar
...........Gülmez yetim çocuklar
................Nehir nehir akar çocuklar
.....................Babasının tabutuna bakar çocuklar...