Sakın çağdaşlıktan söz etme bana
Onurdan asla;
Yüklenmiş bir kaç kuruş da olsa
Alır iken elinden kartını
Vermiyorsan sahibinin hakkını;
Yazılanı çizileni görmeyip
Söyleneni duymazlıktan geliyorsan
Olamazsın dürüst insan;
Menderesler gibi kıvırma
Halkın parasını keyfine savurma!
Yenilir yutulur lokma değil
Atttığınız kazık
Olan vatandaşa oluyor, yazık yazık!


Kim yer, kim nasıl yutar attığınız kazığı
Eksilen sofrasından
Yoksul halkımızın, çalışanların azığı!


Eskiden aynı yöne giden
Bir kez ücret öderdi
Çünkü eski başkanın
Halkı d/üzmek değil
Hizmetti derdi!
Şimdi hizmet mi var
Her binişte öde(!)
Soktular dibine kadar!


Eskidendi o eskiden
Şimdi bir şeyler var
Herkese ters giden!
Hadi diyelim ki benden yedi
Senden de yedi(!)
Ötekinden on yedi,
Diğerinden on sekiz lira gitti!?!


Yok şurası yok burası
Diyelim mi boş ver
Orası bir çiftlik harası
Yarısı sığırlara
Yarısı öküzlere gitti!


Giden vatandaşın parası(!)
Damlaya damlaya göl olur ise
Ne kadar büyüktü göl
Nereye akıp gitti;
Bunu yüzde kaçımız merak etti?!
Zûl üstüne zûl, zül üstüne zül
Vurgunculuk, soygunculuk
Rezalet ancak bu kadar olur
Cebimizdeki
Son kuruşa kadar tenezzül;
Vatandaş isen
İki bükül, bir d/üzül(!)


Yiyiciler takımı
Şampiyonluğu elden bırakmıyor
Vatandaş ezilmiş üzülmüş
Düzülmüş büzülmüş
Kimsenin umurunda değil,
Yargı bile takmıyor!..


Şair yazmış aslını
Fakat kaç kişi bilecek
Yazdıkları dize dize gerçek
Başından dibine kadar
Yazdıranlara iyi gelecek(!)

Nedir miletin cilesi acısı
Nerede milleti düşünen savcısı
Yok mu memleketin yargıcı, avukatı
Susmayın bakalım, niçin aldınız
Kimlik niyetiyle taşıdığınız o kartı?!


...
Mahkeme kalemin ile
Tut yakasından iki elin ile
Soyguncuya de ki
’Beri gel bakalım beri
Verilen hak alınmaz geri
Çıkar nereye koyduysan
Halkın cebindekileri?!’


Şaban AKTAŞ
17.02.2016