Hiç bitmeyecek bir rüya gibiydi
Bir o kadar da güzeldi
Ama içimdeki ateş aniden sönüverdi
Rüya bitti... Kim bilebilirdi?

İsteyerek mi ayrılmıştım? Hayır!
Beni diğer erkeklerden ne olur ayır.
Ah güzelim, ah benim bebeğim.
Seni hep sevecek bu deli yüreğim.

Ellerim titriyor bunları yazarken
Sana nasıl bağırabildi bu beden!
Kopaydı dilim, kısılsaydı bu sesim...
Ah yüreğine bıçak sapladığım sevgilim.

Gözünde lanet biri olarak gözükebilirim.
Ne olur affet beni sevgilim.
Mecburdum, yürütemiyordum...
Ama nedense seni hala seviyorum.

Hep mutlu ol be güzelim...
Unutmak çok zordur çok iyi bilirim.
Ama senin gülmen, mutlu olman lazım.
Mutlu olman lazım ki paşamı mutlu etmen lazım.

Aklım, fikrim, kalbim hep sende.
Uzun zaman birbirimizi düşüneceğiz.
Üzülerek, kalp kırıklıklarıyla gündüz, gece...

Ama ne yapalım be sevgilim
Buraya kadarmış güzel rüya dediğim.
Şükrediyorum Tanrı’ya seni karşıma çıkardığı için.

Mutlu ol
Kendine iyi bak be sevgilim...