dokununca uskularına
yanardı gözlerinde kızıla akşamlar
yüreğimde çırpınırdı kırık kanatlar
imdatlar dizilirdi boynuma
sızardı diyarlarına yakamozları içtiğim vaveylâlar…

sanırdım kalbim duracak
ferini kaybederdi akıl
ay emilir gömülürdü göğsüme

beyaz güvercinler uçuşurdu
pudrası buharlanan yanaklarından şafakların
kumsallara damlardık

gece miydi gündüz mü
maviliklere yattığımız o vakitler

tepeden tırnağa erguvanların coşkusu
geçişlerimizde cıvıltılı
kumral buhrancıklar
susamış pembelerin
ah! Kısrağına kavuşma arzusu
kirpiklerin delinirdi bağrımda
her bakışından boşalırdı sağanaklar
kucağımıza sığmazdı
deliliğinden aldığımız dalgalar

rüzgârın saçlarında akar
fesleğenleri ırmaklarından boşaltırdık

ayak ucunda cahilliğimiz
aşka kafa tutardık

kıyılarımızda sere serpe kavrulurdu
incecikten beyaz kızlar

o küçük çatısız yeşil odalarda
sicim sicim terlerinden sökülürdük köklerimizin
kollarımızda emzirdiğimiz güneşler
uykuya kovduğumuz meraklı menekşeler

hanımeli fışkırırdı çimdiklenirdi
kucağımızda ortancalar

ıhlamurlarda serçelerin bekçiliği
‘’hişt biri çıkıp gelecek!’’
biz seninle
korkunun sincap yokuşlarına çiselerdik

kucak kucağa düş tokuşturduk
ah!Çılgınlığım sevdiğim
basardı sığlarımızı titrediğimiz denizler!

Güzlek sayı 8 ,9,10,11