Aaaah ah...
Gecenin bir vaktindeyim
Sahilde, ıslak kumlara arkadaşlık eden,
Henüz kuru kalmış kumların üzerine uzanmışım sırtüstü..
Gökyüzünde nokta kadar bile bulut yok
Güneş zaten kaybolmuş,
Ay; sanki içimi okumuş gibi
Kayıplarda...
Sadece ılık kumlar
Kumların üzerinde ben varım
Taaa gökyüzünün uçsuz bucaksızlığında yıldızlar...
İçimde de sen...
Bir an yıldızları kaybettim
Tek yıldız kalmıştı koskocaman gökyüzünün derinliğinde...
Bütün yıldızlar kaçışıyordu karanlığın sonsuzluğuna doğru
En son yıldızıda gözden kaybedince ortalık daha da aydınlandı sanki
O kadar yıldızın veremediği aydınlığı
Tek yıldız veriyordu...
Güneşten bile sıcak, güneşten bile aydınlık sanki...
Ne kadar yaşadım böyle bilemiyorum
Zamanı durdurmuştu güzelliğin; sonsuzluklarda...
Sana atılmak için kollarımı uzattığımda uyandım uykumdan
Kumsalın üstünde ben, içimdede sen vardın...
Yıldızlara baktım gayrı ihtiyari;
Gökyüzünde yıldızlarımı kaybetmiştim
Seni düşlediğimi görünce yıldızlar kaybolmuşlar
Uyanınca sensizlik kokan kumsalın üzerinde gözlerim
Kara bulutlar kaplamış aniden gökyüzünü..
Damla damla bulutlar kalmış, o yıldızlardan geriye...
Seni düşlemeye bile fırsat bırakmadı yağmur taneleri...
Yıldızları kaybettim...
Islak kumların üzerinde, seni düşlerken...


Metin Kaya İLHAN
TRABZON