Gözlerindeki aşkla bir nazar et bana yar.
Aldırma içimdeki küllenmiş figana yar.

İçin için ağlıyor yürekte çocuk yüzüm;
Sensiz bin elem düştü bu biçare cana yar.

Korkunç fırtınalara düşürdün izlerimi.
Gönlümü neden saldın bu asi tufana yar?

Kan kırmızı gülleri kokladım senin için,
Ne olur yüreğimden bu ıtrı alsana yar!

Nasıl anlat malıyım sana bendeki seni?
Hangi kelime layık içimdeki sana yar?

Akıl nasıl dayansın sensizliğin zulmüne?
Nasıl figan etmesin yürek bu hüsrana yar?

Bütün uzuvlarımdan sen geçerken an be an,
Karışmışken gözlerin damardaki kana yar.

İçimdeki münzevi haykırıştan utanma!
Sebep ayrılığındır; düştüysem isyana yar.

Yüreğimin aynası bakmadığın gözlerim.
Anla artık, mecal yok ahvali beyana yar.

Visalin takvimine daha kaç asır gerek?
Ne zaman kavuşacak kalbim kutlu âna yar?

Hangi dilden anlarsın sana olan meylimi?
Sevdamı çevirsinler yetmiş bin lisana yar

Yalvarsam şefkat eder can bağışlar Azrail
Sözüm sana kâr etmez yalnız sana, sana yar...

YUSUF AYDIN
HATAY