1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
937
Okunma
İçimden çıkma diye ey ağlayan kadınım
Seni ruh-u azizin başına taç eyledim
Silsen de intizardan, parıldayan adınım
Bütün kelimeleri sana muhtaç eyledim
Düşersin gölgesine bir gonca yaprağının
Itrını besler durur kan revan içinde can
Eteğini kızıla boyarsın aşk dağının
Sonunda bana kalır mağlup olduğum meydan
Beste beste coşup da bir nağmenin dilinde
Hüzzamlara sarılır kırılan mızraplarım
Ey gölgem ne işin var âşıkların ilinde
Ben seni bir gün gelir yüreğime saplarım
Nazenin bir ağıttır senden aldığım rüya
Pembe fırtınalarda yitirdiğim düş gibi
Gözlerinde yok olur ihtişamıyla dünya
Çökerim, ufukların sırrını çözmüş gibi
Gözlerin şu kanayan yarama ilaç dedim
Bin bir çile içinde tükenen miadınım
Seni ruh-u azizin başına taç eyledim
İçimden çıkma diye ey ağlayan kadınım…
5.0
100% (2)
Cevap Yaz