İçerimde mahşere gidecek yaralar var,
Acıdıkça ciğerim ağlıyorum ayıp mı?.
Kahrım dağları aştı, koca dünya oldu dar,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Hayat kavgası ile yarı ömrü bitirdim,
Hiç kimseden faydasız yolu düze getirdim.
Güvendiğim kim varsa birer birer yitirdim,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Düşündükçe dünleri ben benden geçiyorum,
Gördüğüm her nesneyi zoraki seçiyorum.
Ah çekip kadeh kadeh pişmanlık içiyorum.
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?,


Yaşamayan bilemez çaresizlik ne demek?
Değer sanılanlara verilen boşa emek.
Gecelere sığınıp sessiz gözyaşı yemek,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Küskünüm beni böyle derbeder edenlere,
İçin için sinsice art niyet güdenlere.
Yıkıp hayallerimi bırakıp gidenlere,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Her birinin uğruna ömrümden ömür verdim,
Tereddütsüz sevgimi ayaklarına serdim.
Şimdi hüsran dağının uç zirvesine erdim
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Benim en büyük hatam oldu almadan vermek,
Yüzüme gülenleri kendi fikrimce görmek.
Şimdi faydasız artık kendime kızıp yermek,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?


Biri elin oğluydu,diğeri elin kızı,
Gittiler acımadan kalmadı akit yazı.
Ah annem senden kaldı şifasız derin sızı,
Kanadıkça yüreğim ağlıyorum ayıp mı?