Gönül sözlüm, bu sevda, ödül verildi bize
Şimdi, yaşamak varken, ölmek ne haddimize

Kaç faniye revadır, sevdaya mazhar olmak?
Çıra gibi tutuşup, için için hâr olmak?

Kim bilir kaç duanın, kaç düşün hatırı var,
Kaç uykusuz gecenin diyetidir bu aşk, yâr

Sen, kurak toprak idin, ben bir yağmur damlası
Kavuştuk yürek yarım, bu bir aşk tutulması

Masmavi bir umuda sıkı sıkı sarıldık,
Hüzün denen illete, ebediyen darıldık,

Onmaz kara kışları, göğsümüzde uyuttuk
Şubat’ın avucunda, kardelenler büyüttük

Bir çocuğun kalbiyle, öptük tüm baharları,
Ne bülbülün, ne gülün kalmadı ahuzarı

Bilesin ki, sen benim ezelim, ebedimsin,
Bilesin ki talihim, salihim, mabedimsin

Meftunum bakışına, meftunum gözlerine,
Doymam bir ömür baksam, sarılıp dizlerine

Razıyım, ellerinde sadece ter kalmaya,
Razıyım senin için, Kays’tan beter olmaya

Sürsün ömür boyunca, aşka esaretimiz,
Olmasın ayrılığa tek an cesaretimiz

Her gün yine, yeniden tutsak düşelim aşka
Ekmeğimiz, suyumuz olmasın, aşktan başka

İki minder, bir divan, bir de hasır yetmez mi?
Aşk içtiğimiz her an, birkaç asır etmez mi?

Gönül sözlüm, bu sevda reva görüldü bize,
Aşkla yaşlanmak varken, ölmek ne haddimize.

S.U.

Serkan Uçar

14.02. 2016

14 Şubat sevenlerin ve sevilenlerin günü kutlu olsun.