Sen, med-cezirin kumlarını delen adsız
kaktüsüm
penguen bakışlım
dudaklarını küstürdün kıyılarıma
ne zaman seni düşünsem
dönen bir pervane olurum bulanık sularda
hep kendine seçiyorsun Babil’in Asma Bahçelerini
bir elinde aşk bir elinde devrim
iki ten arasına kamp kurmuşsun ruhumu üşüten adsız
gözü dönmüş bedevilerin senaryosu muydu bu oyun?


Talan ediyorum kumsalı seni bulmak adına
sana yaptığım beste,
içinde yaşadığım bu kentin mimoza kokulu
bir rehin türküsü
söyle bensiz kaç duvar örerek
Beethoven ezgilerine ulaştın
o hüzün atları koşturan sen miydin?


Yüzündeki gülüşün donmuş, ayazlardasın
sana soyunuyor avuçlarımdaki gül kurusu
aç düşlerini yunusların şarkısını dinle
dalgalar çoktan çekildi
gemilerin demir attığı limanlara
gözlerin yalan söylüyor üşüdün mü?
korkma, ellerini uzat bana
ben haziranım, hiç kış görmedim.


Nuri Dağdelen
8.2.2016