1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
755
Okunma
gökyüzü mavi beyaz elimde.
.bi pencere yahut akne’den oluşan bi ayna.
hiç bir sabah yalnız değildim
sesimden boş koridorlar.akardı.o yanımdaki duruşun fotokopisi.mutluydu.
tek bi resimde umut
tek bi resimde.üzülmedim.
dumanla filütle.bi başka bakdım.kaçanlara.
çekilmek üzereyken yanlışlar
meotal incelıkle güneşin en dikkatli ışıklarına inandım.
ki batmasa ışıkları.gözlerim savana çölüne şans tanımazdı
yerine gider..sokak sokak bulutların olurdum..
tek başıma kalmadan.önce
çocukların.çıtalı ve ciltli yaşamlarını gözler.gözler
kalitemi yargılar
katilim karamsarı ve sorunları 18.peronda sürgün bırakırdım.
mecbur defterim yırıtılırdı
çünkü sabahları tek çıldıran öğretmenim değildi.şansımdı.
ve saçlarım nedersen de yalancıktan tatlıydı.
yorgunum gözlerin güzel olsa bile güzel bakmayacak.
Cevap Yaz