Bu işin okulu yok
Şiir yazan dersen çok
Okuyan ara bulamazsın yok
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Yaz yaz kalemin gönlün olsun tok
Yamuk olsa da neremiz düzgün çok
Heceler olmasın sana küskün sanma yok
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Sen gönülleri sev yazmaya ol düşkün
Ancak yazmak böyle olur mümkün
Haydi, yazarak nefreti dünyada sökün
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Şair işte buralarda başlar öykün
Eteklerindeki taşları durma dökün
Gönülde hissederek yazmak mümkün
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok


Derdi alır şair dertli yazar
Neşeyi alır şair neşeli yazar
Gönlünde ne varsa azar azar yazar
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Dünyanın her köşesi şaire zaten alan
Şair şiirleri heceleri gönlü ile gönüllere dolan
Ara bak incele hecelerinde hiç bulunmaz yalan
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Günlerden ne olursa yazar bilmez o Pazar
Gönlünde halkın derdini hece hece yazar
Gece uykusu gelince sanmayın odur yatan
Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Kul Mehmet’im gönlümüzü elimize aldık yazdık
Rahman gönül’e dokundu yazdık sanmayın yolda kaldık
Sevdik yazdık yazdık sevdik kalemle gönlümüzü elimize aldık
Üzülmeyelim bir gün olur okuyan çok hem de çok çok
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-