“Sığınaklarında adım kazılı/
Gül çehreli kanaviçeden…”


Demiş bulundum/
İsyan bin nefes aralığı
Delik deşik bir yazgının
İçte kalan yamasıyım
Açıklara gül basılmaz
İrin toplar yol başları
Mikrop ciğerlerde
Cidarlarda âmin…


Dedim de!
Kavganın döş aralıkları
Bir kadını çizerimde
Düş aralıklarına/
Bahtı karadır elleri
Gözleri sicim
Sicim yaş…


Oysa!
Karanın çiğdemidir kadın
Yâr efesi közlerinde
Cana ayaklanır bakışları
Bakışları muhkem
Nakışları kıldan kelep


Kentler harap;
Kapılar delik deşik
Beyaz bedenini arıyor kadın
Çukur izlerinde…


Bir çocuk!
Parçalı bez bebek derdinde
Oyalanmış fakirliğinin
Son perdesi…


Ve…
Nefesler boşluklarda inleyen
Saatlere vurmuş salalar
Kent soluklarında
Kan ayazlarında
Yollarda…


Yâr efesi sözlerinde
Erildir kadın kendi
Teninde…

Ölmesin anlar…

“resim kendi çalışmam…”