Gün artığı dağları yaman eden ayrılık
Son kez eteklerinde tutuş yan inadına
Ocağın nefesinde duman tüten ayrılık
Tüllerini gezdirip pencere mihrabına


Bu ayrılık yükünü turnalara yüklesem
Sökün etse dalları geçişlerde saçından
Ömür defteri yarı sona kadar beklesem
Beyaz karlar toplanır ecelerin tacından


Üç beş hamsi sokakta horona tutuşursa
Şubat gibi martılar ziftlenirse çöplükte
Kediler uyuşmadan içmeden mayışırsa
İşçilik tulumları gül çiçektir önlükte


Irmak olur süzülür yapraklanır bendini
Kurbağalar kışlığın uykularına yatar
Arılar kovanında bala bular kendini
Sivrisinek çöplüğün çamurlarına batar


Sağır duymaz uydurur cırcır böceği sesi
Sabah kuşlar terk etmiş sokak aralarını
Çöl lalesi öldüyse kardan gizlenmiş nesi
Karıncalar gözeler ceren yaralarını


Şubat gibi sevgilim açacağım tahtımı
Muratların bağında buza keser ellerim
Son kez diyorum sana yaracağım bahtımı
Marta bağlayan gece duvaklanır tellerim